Szanowni Państwo,
Znamy powieści nominowane do Nagrody Wielkiego Kalibru 2015!
Kapituła Nagrody Wielkiego Kalibru w składzie: Janina Paradowska,
Marcin Baran, Witold Bereś, Piotr Bratkowski, Marcin Maruta, prof.
Zbigniew Mikołejko, Marcin Sendecki i Grzegorz Sowula ogłasza nominacje
do dwunastej edycji Nagrody Wielkiego Kalibru.
Oto one:
- Katarzyna Bonda, Pochłaniacz (Wydawnictwo Muza),
- Wojciech Chmielarz, Przejęcie (Wydawnictwo Czarne),
- Mariusz Czubaj, Martwe popołudnie (Wydawnictwo Albatros)
- Ryszard Ćwirlej, Błyskawiczna wypłata (Wydawnictwo Zysk i Sk-a),
- Zygmunt Miłoszewski, Gniew (Wydawnictwo W.A.B.),
- Małgorzata Sobieszczańska, Z ostatniej chwili (Wydawnictwo Oficynka),
- Marcin Wroński, Kwestja krwi (Wydawnictwo W.A.B.).
Nagroda w wysokości 25 000 złotych ufundowana przez Prezydenta
Miasta Wrocławia Pana Rafała Dutkiewicza zostanie wręczona w czasie Gali
przyznania Nagrody Wielkiego Kalibru 30 maja 2015 roku w trakcie
Międzynarodowego Festiwalu Kryminału Wrocław 2015. Dzień wcześniej - w
piątek, 29 maja - jurorzy spotkają się publicznie z nominowanymi, aby
przed podjęciem ostatecznej decyzji osobiście ich przepytać.
Dotychczasowymi
laureatami Nagrody Wielkiego Kalibru byli: Marek Krajewski, Paweł
Jaszczuk, Marek Harny, Marcin Świetlicki, Zygmunt Miłoszewski
(dwukrotnie), Mariusz Czubaj, Joanna Jodełka, Gaja Grzegorzewska, Marta
Guzowska i Marcin Wroński.
____________
WIĘCEJ O NOMINOWANYCH POWIEŚCIACH:
Katarzyna Bonda, Pochłaniacz (Wydawnictwo Muza)

Zima
1993. Tego samego dnia, w niejasnych okolicznościach, ginie nastoletnie
rodzeństwo. Oba zgony policja kwalifikuje jako tragiczne, niezależne od
siebie wypadki.
Wielkanoc 2013. Po siedmiu latach pracy w
Instytucie Psychologii Śledczej w Huddersfield na Wybrzeże powraca Sasza
Załuska. Do profilerki zgłasza się Paweł „Buli” Bławicki, właściciel
klubu muzycznego w Sopocie. Podejrzewa, że jego wspólnik - były
piosenkarz i autor przeboju Dziewczyna z północy - chce go zabić.
Załuska ma mu dostarczyć na to dowody. Profilerka niechętnie angażuje
się w sprawę. Kiedy jednak dochodzi do strzelaniny, Załuska zmuszona
jest podjąć wyzwanie. Szybko okazuje się, że zabójstwo w klubie łączy
się ze zdarzeniami z 1993 roku, a zamordowany wiedział, kto jest winien
śmierci rodzeństwa. Jednym z kluczy do rozwiązania zagadki może okazać
się piosenka sprzed lat.
Katarzyna Bonda – autorka bestsellerowych
powieści kryminalnych. Do polskiego kryminału wprowadziła postać
profilera: trylogia o psychologu policyjnym Hubercie Meyerze (
Sprawa Niny Frank,
Tylko martwi nie kłamią,
Florystka), w 2014 roku zapoczątkowała „tetralogię żywiołów” o profilerce Saszy Załuskiej (
Pochłaniacz – POWIETRZE, w przygotowaniu:
Okularnik – ZIEMIA,
Lampiony – OGIEŃ,
Czerwony Pająk – WODA). Autorka książek dokumentalnych
Zbrodnia niedoskonała i
Polskie morderczynie. Założycielka szkoły pisania
www.maszynadopisania.pl. Ukończyła dziennikarstwo na UW i scenariopisarstwo na PWSFTViT.
Recenzja powieści Pochłaniacz
Wojciech Chmielarz, Przejęcie (Wydawnictwo Czarne)

Środek
upalnego lata, Kolumbia. Grupa Polaków wybranych do reklamy Coca-Coli
spędza wakacje życia w luksusowym hotelu nad oceanem. Ale kiedy
beztroscy turyści dostaną od Kolumbijczyków propozycję nie do
odrzucenia, raj zmieni się w piekło. I nie wszyscy wrócą z tej podróży…
Sobota
nad ranem, w Warszawie wstaje świt. Słychać śpiew ptaków i szum rzeki. Z
mostu Gdańskiego zwisa ciało mężczyzny – rozpruty brzuch, ręce
skrępowane na plecach, a w dłoni orzeszek ziemny. W skorupce.
W
dynamicznej, pełnej napięcia i zaskakujących zwrotów akcji powieści z
dobrze już znanym komisarzem Jakubem Mortką w roli głównej Wojciech
Chmielarz potwierdza, że jest jednym z najlepszych autorów kryminałów
młodego pokolenia.
Wojciech Chmielarz – dziennikarz. Publikował
m.in. w
„Pulsie Biznesu”, „Pressie”, „Nowej Fantastyce” i „Polityce”. Redaktor
naczelny serwisu internetowego
niwserwis.pl, zajmującego się tematyką
przestępczości zorganizowanej, terroryzmu i bezpieczeństwa
międzynarodowego. Jest autorem trzech książek z serii kryminałów o
komisarzu Mortce. Dwukrotnie nominowany do Nagrody Wielkiego Kalibru (za
Podpalacza w 2013 i
Farmę lalek w 2014 roku). TVN przygotowuje film fabularny na podstawie jego drugiej książki,
Farmy lalek.
Recenzja powieści Przejęcie
Mariusz Czubaj, Martwe popołudnie (Wydawnictwo Albatros)

„Pewni
ludzie znikają, a inni ludzie ich szukają. Tak to jest skonstruowane”,
mówi Marcin Hłasko, specjalista do spraw bezpieczeństwa i ekspert
zajmujący się poszukiwaniem zaginionych.
Upalne lato 2013 roku. W
gdańskim hotelu zostaje zastrzelony polski parlamentarzysta. Motywy
sprawcy – lub jego mocodawców – nie są jasne, a zabójstwo, które
wyraźnie wygląda na egzekucję, budzi niepokój wśród polityków i
urzędników państwowych. Kilka tygodni później Marcin Hłasko dostaje
prywatne zlecenie: ma odnaleźć specjalistę od marketingu politycznego,
Daniela Okońskiego, który pracował nad biografią wpływowego polskiego
biznesmana i pewnego dnia zniknął bez śladu. Hłasko, choć bez
entuzjazmu, przyjmuje zlecenie, i zamiast przesiadywać w swoim domku
fińskim na Jazdowie, krąży po warszawskich slumsach i hipsterskich
klubach na Placu Zbawiciela, wkracza w świat polityki, szantażu,
narkotyków, dużych pieniędzy i mediów. Stopniowo odkrywa ślady
prowadzące do zdarzeń sprzed wielu lat.
Ale niektórzy zrobią wszystko, by zabrał zdobytą wiedzę do grobu.
Mariusz Czubaj – pisarz, antropolog kultury i wykładowca w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Autor książek:
Biodra Elvisa Presleya. Od paleoherosów do neofanów (2006),
W stronę miejskiej utopii (2007), (razem z Wojciechem J. Bursztą)
Krwawa setka. 100 najważniejszych powieści kryminalnych (2007) oraz
Etnolog w Mieście Grzechu. Powieść kryminalna jako świadectwo antropologiczne (Oficynka, 2010). W duecie z Markiem Krajewskim napisał dwa kryminały z nadkomisarzem Paterem:
Aleja samobójców (2008) i
Róże cmentarne (2009). Jest też autorem kryminałów o profilerze Rudolfie Heinzu:
21:37 (2008), za którą otrzymał Nagrodę Wielkiego Kalibru,
Kołysanki dla mordercy (2011) oraz
Zanim znowu zabiję (2012). W 2014 roku ukazała się powieść
Martwe popołudnie,
w której pisarz wprowadził nowego bohatera – specjalistę do spraw
bezpieczeństwa i eksperta zajmującego się poszukiwaniem zaginionych,
Marcina Hłaskę.
Ryszard Ćwirlej, Błyskawiczna wypłata (Wydawnictwo Zysk i S-ka)

Poznań,
czerwiec 1982 roku. Od pół roku trwa stan wojenny, wszyscy jednak
starają się żyć normalnie. Wielkie zainteresowanie budzi mundial i
udział w nim polskiej drużyny. Ale nie wszyscy będą mieli czas na
kibicowanie.
Milicjanci z wydziału dochodzeniowo-śledczego pod
kierunkiem porucznika Marcinkowskiego rozpoczynają nową sprawę. Muszą
ująć sprawców zuchwałego napadu na furgonetkę z pieniędzmi.
Ponieważ
przestępcy najprawdopodobniej będą chcieli nabyć na czarnym rynku
zachodnią walutę, milicjanci postanawiają przeniknąć do środowiska
poznańskich cinkciarzy. Młody podporucznik Brodziak, który podejmuje się
tego zadania, nie ma pojęcia, że rozpoczyna się tam właśnie brutalna
wojna o wpływy.
W tym samym czasie milicja w Pile bada sprawę
upozorowanego samobójstwa emerytowanego funkcjonariusza SB. Obie sprawy
zaczynają się łączyć w zaskakujący sposób. Chorąży Olkiewicz, który
przybył z Poznania, odkrywa, że w to wszystko zaangażowani są jego dawni
pracodawcy z SB i wkrótce zostaje wplątany w niebezpieczną grę.
Ryszard Ćwirlej, rocznik 1964, pochodzi z Piły,
mieszka obecnie na wsi niedaleko Poznania. Z wykształcenia malarz i
socjolog. Tuż po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Śląskim rozpoczął
pracę reporterską w ośrodku TVP w Katowicach, a później w TVP Poznań. Od
2010 roku jest szefem programowym poznańskiego Radia Merkury.
Dotąd
wydał sześć powieści kryminalnych, których akcja rozgrywa się w latach
osiemdziesiątych ubiegłego wieku w realiach schyłkowego PRL-u.
Bohaterami książek
Upiory spacerują nad Wartą,
Trzynasty dzień tygodnia,
Ręczna robota,
Mocne uderzenie,
Śmiertelnie poważna sprawa i
Błyskawiczna wypłata
są poznańscy milicjanci, nic więc dziwnego, że autor uważany jest przez
krytyków za twórcę gatunku literackiego nazywanego „powieścią
neomilicyjną”.
Zygmunt Miłoszewski, Gniew (Wydawnictwo W.A.B.)

Mroczna,
lecz niepozbawiona humoru trzecia część trylogii o prokuratorze
Szackim. Trzyma w napięciu aż do zaskakującego finału – to kryminał w
najlepszym wydaniu.
Gniew rozgrywa się w Olsztynie, gdzie
Szacki zostaje rzecznikiem prokuratury i rozpoczyna banalne śledztwo
dotyczące szczątków znalezionych w poniemieckim bunkrze. Każe przekazać
szkielet uczelni medycznej, gdzie wiecznie brakuje eksponatów do celów
dydaktycznych. Nie przypuszcza, że to, co wydawało się końcem rutynowej
procedury, jest początkiem najtrudniejszej sprawy w jego karierze.
Sprawy, która pozbawi go prawniczego dystansu i zmusi do wyborów
ostatecznych...
Gniew to pożegnanie z Szackim, jednym z
najbardziej znanych bohaterów kryminalnych w Polsce, dostrzeżonym i
docenionym na świecie, co potwierdzają recenzje i wyróżnienia dla
kolejnych wydań książek Zygmunta Miłoszewskiego za granicą. Prestiżowy
„Publisher’s Weekly” w recenzji Uwikłania napisał, że czytelnicy będą
chcieli kontynuacji losów prokuratora Szackiego. Dlatego trochę żal, że
autor obwieścił koniec przygód swojego bohatera.
Zygmunt Miłoszewski – prozaik, dziennikarz, autor scenariuszy. Debiutował w 2004 roku na łamach „Polityki" opowiadaniem
Historia portfela, potem wydał rozgrywającą się we współczesnej Warszawie powieść grozy
Domofon (2005) i baśń dla dzieci
Góry Żmijowe (2006). Na zamówienie Juliusza Machulskiego napisał scenariusz filmowy według
Domofonu. Jego powieść kryminalna
Uwikłanie (2007)
została uhonorowana Nagrodą Wielkiego Kalibru; ukazała się
m.in. w
Anglii, gdzie spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem. Na jej motywach
powstał film w reżyserii Jacka Bromskiego pod tym samym tytułem.
Ziarno prawdy (2011) jest kontynuacją
Uwikłania – również zostało uhonorowane Nagrodą Wielkiego Kalibru. W 2013 roku ukazał się thriller autora
Bezcenny, a w 2014 roku zamknięcie trylogii o prokuratorze Teodorze Szackim –
Gniew. W 2015 roku autor został uhonorowany Paszportem „Polityki”, a w kinach pojawiła się ekranizacja powieści
Ziarno prawdy w reżyserii Borysa Lankosza. Jego powieści są tłumaczone na kilka języków.
Recenzja powieści Gniew
Małgorzata Sobieszczańska, Z ostatniej chwili (Wydawnictwo Oficynka)

Natalia
jest dziennikarką, wydawcą wiadomości w dużej prywatnej stacji
telewizyjnej. Pewnego dnia, tuż przed głównym dziennikiem, przychodzi
wiadomość o strzelaninie, jaka miała miejsce przed sądem. Zginęło w niej
dwoje ludzi, były poseł oraz przechodzień. Kiedy na ekranie widać ciała
przykryte folią, a wiatr porusza folią, odkrywając twarz zabitego
przechodnia, okazuje się, że to mąż Natalii. W tej jednej chwili jej
życie wywraca się do góry nogami, z twórcy informacji zamienia się w jej
temat.
Równolegle z prokuratorem, który prowadzi śledztwo, Natalia
odkrywa tajemnice, którymi jej mąż się z nią nie dzielił. Po pięciu
spędzonych wspólnie latach nie wie, kim on naprawdę był. Jak zaplątał
się w strzelaninę pod sądem? Jaki splot okoliczności doprowadził do jego
gwałtownej śmierci?
Małgorzata Sobieszczańska – scenarzystka i
dziennikarka. Pracowała min. w radiu TOK FM, Canal+, miesięczniku
„Cinema”. Jest współautorką scenariusza filmu fabularnego
Anioł i pies,
który powstał na Ukrainie (scenariusz znalazł się w finale konkursu
Hartley-Merril). Autorka scenariuszy seriali telewizyjnych, między
innymi
Egzamin z życia i
Tancerze, a także słuchowisk radiowych:
Ostatni akt oraz
Motel w pół drogi. Wymyśliła i napisała książki dla dzieci
Książka do nieczytania,
Książka do nieczytania 2 oraz
Książka do nieczytania 3 – wydane z audiobookami
Pippi Pończoszanka oraz
Książka do nieczytania 4 – wydana z audiobookiem
Dzieci z Bullerbyn.
Marcin Wroński, Kwestja krwi (Wydawnictwo W.A.B.)

Najnowsza
powieść Marcina Wrońskiego, laureata Nagrody Wielkiego Kalibru i
dwukrotnego laureata Nagrody Wielkiego Kalibru Czytelników, to wyborny
czarny kryminał z romansem w tle i z mistrzowsko skonstruowaną fabułą,
która zaskakuje do samego końca.
Rok 1926, malaryczny, brudny Zamość.
Zostaje zgłoszone zaginięcie Anny Wołkońskiej, panny z ziemiańskiego
rodu, uczennicy miejscowego gimnazjum. Młody, marzący o karierze
aspirant Zyga Maciejewski prowadzi swoje pierwsze samodzielne śledztwo.
„Sprawa jest delikatna i pan ją delikatnie zamknie, bo nie lubię
zajmować się bzdurami”, słyszy od przełożonego.
Nie ma dziewczyny,
nie ma również zwłok. Jednak Maciejewski nie rezygnuje, chociaż w
trakcie śledztwa spotyka się z szykanami, zostaje pobity, a jego kariera
zawisa na włosku. Jak przystało na bohatera czarnego kryminału, tropi
ślad po śladzie i w końcu rozwiązuje zagadkę zaginionej gimnazjalistki. A
przynajmniej tak mu się wydaje…
Marcin Wroński – prozaik, dziennikarz, redaktor. Debiutował zbiorem opowiadań
Udo Pani Nocy (1992),
pisał prozę postmodernistyczną, fantastykę, książki dla dzieci. Jego
wielką pasją literacką jest pisanie o dawnym Lublinie, czego dał wyraz w
Piękne jesteście przyjaciółki moje i w serii kryminałów retro o komisarzu Maciejewskim: w
Morderstwie pod cenzurą (2007, książka nominowana do Nagrody Wielkiego Kalibru) oraz w
Kinie „Venus” (2008, książka zgłoszona do Paszportu „Polityki”). W 2010 roku ukazał się jego kryminał
Officium Secretum. Pies Pański, w 2011 trzecia część cyklu o komisarzu Maciejewskim,
A na imię jej będzie Aniela, później kolejne:
Skrzydlata trumna (2012) – nagrodzona Nagrodą Wielkiego Kalibru Czytelników,
Pogrom w przyszły wtorek (2013) – powieść uhonorowana Nagrodą Wielkiego Kalibru oraz Nagrodą Wielkiego Kalibru Czytelników,
Haiti (2014) oraz
Kwestja krwi (2014). Mieszka w Lublinie.
Recenzja powieści Kwestja krwi
__________
Redakcja Portalu Kryminalnego