Wieści z Portalu Kryminlnego - Nagroda Wielkiego Kalibru 2015

Szanowni Państwo,

Znamy powieści nominowane do Nagrody Wielkiego Kalibru 2015!
Kapituła Nagrody Wielkiego Kalibru w składzie: Janina Paradowska, Marcin Baran, Witold Bereś, Piotr Bratkowski, Marcin Maruta, prof. Zbigniew Mikołejko, Marcin Sendecki i Grzegorz Sowula ogłasza nominacje do dwunastej edycji Nagrody Wielkiego Kalibru.
Oto one:

• Katarzyna Bonda, Pochłaniacz (Wydawnictwo Muza),
• Wojciech Chmielarz, Przejęcie (Wydawnictwo Czarne),
• Mariusz Czubaj, Martwe popołudnie (Wydawnictwo Albatros)
• Ryszard Ćwirlej, Błyskawiczna wypłata (Wydawnictwo Zysk i Sk-a),
• Zygmunt Miłoszewski, Gniew (Wydawnictwo W.A.B.),
• Małgorzata Sobieszczańska, Z ostatniej chwili (Wydawnictwo Oficynka),
• Marcin Wroński, Kwestja krwi (Wydawnictwo W.A.B.).

Nagroda w wysokości 25 000 złotych ufundowana przez Prezydenta Miasta Wrocławia Pana Rafała Dutkiewicza zostanie wręczona w czasie Gali przyznania Nagrody Wielkiego Kalibru 30 maja 2015 roku w trakcie Międzynarodowego Festiwalu Kryminału Wrocław 2015. Dzień wcześniej - w piątek, 29 maja - jurorzy spotkają się publicznie z nominowanymi, aby przed podjęciem ostatecznej decyzji osobiście ich przepytać.

Dotychczasowymi laureatami Nagrody Wielkiego Kalibru byli: Marek Krajewski, Paweł Jaszczuk, Marek Harny, Marcin Świetlicki, Zygmunt Miłoszewski (dwukrotnie), Mariusz Czubaj, Joanna Jodełka, Gaja Grzegorzewska, Marta Guzowska i Marcin Wroński.

____________
WIĘCEJ O NOMINOWANYCH POWIEŚCIACH:
Katarzyna Bonda, Pochłaniacz (Wydawnictwo Muza)
Zima 1993. Tego samego dnia, w niejasnych okolicznościach, ginie nastoletnie rodzeństwo. Oba zgony policja kwalifikuje jako tragiczne, niezależne od siebie wypadki.
Wielkanoc 2013. Po siedmiu latach pracy w Instytucie Psychologii Śledczej w Huddersfield na Wybrzeże powraca Sasza Załuska. Do profilerki zgłasza się Paweł „Buli” Bławicki, właściciel klubu muzycznego w Sopocie. Podejrzewa, że jego wspólnik - były piosenkarz i autor przeboju Dziewczyna z północy - chce go zabić. Załuska ma mu dostarczyć na to dowody. Profilerka niechętnie angażuje się w sprawę. Kiedy jednak dochodzi do strzelaniny, Załuska zmuszona jest podjąć wyzwanie. Szybko okazuje się, że zabójstwo w klubie łączy się ze zdarzeniami z 1993 roku, a zamordowany wiedział, kto jest winien śmierci rodzeństwa. Jednym z kluczy do rozwiązania zagadki może okazać się piosenka sprzed lat.

Katarzyna Bonda – autorka bestsellerowych powieści kryminalnych. Do polskiego kryminału wprowadziła postać profilera: trylogia o psychologu policyjnym Hubercie Meyerze (Sprawa Niny Frank, Tylko martwi nie kłamią, Florystka), w 2014 roku zapoczątkowała „tetralogię żywiołów” o profilerce Saszy Załuskiej (Pochłaniacz – POWIETRZE, w przygotowaniu: Okularnik – ZIEMIA, Lampiony – OGIEŃ, Czerwony Pająk – WODA). Autorka książek dokumentalnych Zbrodnia niedoskonała i Polskie morderczynie. Założycielka szkoły pisania www.maszynadopisania.pl. Ukończyła dziennikarstwo na UW i scenariopisarstwo na PWSFTViT.

Recenzja powieści Pochłaniacz


Wojciech Chmielarz, Przejęcie (Wydawnictwo Czarne)

Środek upalnego lata, Kolumbia. Grupa Polaków wybranych do reklamy Coca-Coli spędza wakacje życia w luksusowym hotelu nad oceanem. Ale kiedy beztroscy turyści dostaną od Kolumbijczyków propozycję nie do odrzucenia, raj zmieni się w piekło. I nie wszyscy wrócą z tej podróży…
Sobota nad ranem, w Warszawie wstaje świt. Słychać śpiew ptaków i szum rzeki. Z mostu Gdańskiego zwisa ciało mężczyzny – rozpruty brzuch, ręce skrępowane na plecach, a w dłoni orzeszek ziemny. W skorupce.
W dynamicznej, pełnej napięcia i zaskakujących zwrotów akcji powieści z dobrze już znanym komisarzem Jakubem Mortką w roli głównej Wojciech Chmielarz potwierdza, że jest jednym z najlepszych autorów kryminałów młodego pokolenia.
Wojciech Chmielarz – dziennikarz. Publikował m.in. w „Pulsie Biznesu”, „Pressie”, „Nowej Fantastyce” i „Polityce”. Redaktor naczelny serwisu internetowego niwserwis.pl, zajmującego się tematyką przestępczości zorganizowanej, terroryzmu i bezpieczeństwa międzynarodowego. Jest autorem trzech książek z serii kryminałów o komisarzu Mortce. Dwukrotnie nominowany do Nagrody Wielkiego Kalibru (za Podpalacza w 2013 i Farmę lalek w 2014 roku). TVN przygotowuje film fabularny na podstawie jego drugiej książki, Farmy lalek.
Recenzja powieści Przejęcie

Mariusz Czubaj, Martwe popołudnie (Wydawnictwo Albatros)

„Pewni ludzie znikają, a inni ludzie ich szukają. Tak to jest skonstruowane”, mówi Marcin Hłasko, specjalista do spraw bezpieczeństwa i ekspert zajmujący się poszukiwaniem zaginionych.
Upalne lato 2013 roku. W gdańskim hotelu zostaje zastrzelony polski parlamentarzysta. Motywy sprawcy – lub jego mocodawców – nie są jasne, a zabójstwo, które wyraźnie wygląda na egzekucję, budzi niepokój wśród polityków i urzędników państwowych. Kilka tygodni później Marcin Hłasko dostaje prywatne zlecenie: ma odnaleźć specjalistę od marketingu politycznego, Daniela Okońskiego, który pracował nad biografią wpływowego polskiego biznesmana i pewnego dnia zniknął bez śladu. Hłasko, choć bez entuzjazmu, przyjmuje zlecenie, i zamiast przesiadywać w swoim domku fińskim na Jazdowie, krąży po warszawskich slumsach i hipsterskich klubach na Placu Zbawiciela, wkracza w świat polityki, szantażu, narkotyków, dużych pieniędzy i mediów. Stopniowo odkrywa ślady prowadzące do zdarzeń sprzed wielu lat.
Ale niektórzy zrobią wszystko, by zabrał zdobytą wiedzę do grobu.
Mariusz Czubaj – pisarz, antropolog kultury i wykładowca w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Autor książek: Biodra Elvisa Presleya. Od paleoherosów do neofanów (2006), W stronę miejskiej utopii (2007), (razem z Wojciechem J. Bursztą) Krwawa setka. 100 najważniejszych powieści kryminalnych (2007) oraz Etnolog w Mieście Grzechu. Powieść kryminalna jako świadectwo antropologiczne (Oficynka, 2010). W duecie z Markiem Krajewskim napisał dwa kryminały z nadkomisarzem Paterem: Aleja samobójców (2008) i Róże cmentarne (2009). Jest też autorem kryminałów o profilerze Rudolfie Heinzu: 21:37 (2008), za którą otrzymał Nagrodę Wielkiego Kalibru, Kołysanki dla mordercy (2011) oraz Zanim znowu zabiję (2012). W 2014 roku ukazała się powieść Martwe popołudnie, w której pisarz wprowadził nowego bohatera – specjalistę do spraw bezpieczeństwa i eksperta zajmującego się poszukiwaniem zaginionych, Marcina Hłaskę.


Ryszard Ćwirlej, Błyskawiczna wypłata (Wydawnictwo Zysk i S-ka)

Poznań, czerwiec 1982 roku. Od pół roku trwa stan wojenny, wszyscy jednak starają się żyć normalnie. Wielkie zainteresowanie budzi mundial i udział w nim polskiej drużyny. Ale nie wszyscy będą mieli czas na kibicowanie.
Milicjanci z wydziału dochodzeniowo-śledczego pod kierunkiem porucznika Marcinkowskiego rozpoczynają nową sprawę. Muszą ująć sprawców zuchwałego napadu na furgonetkę z pieniędzmi.
Ponieważ przestępcy najprawdopodobniej będą chcieli nabyć na czarnym rynku zachodnią walutę, milicjanci postanawiają przeniknąć do środowiska poznańskich cinkciarzy. Młody podporucznik Brodziak, który podejmuje się tego zadania, nie ma pojęcia, że rozpoczyna się tam właśnie brutalna wojna o wpływy.
W tym samym czasie milicja w Pile bada sprawę upozorowanego samobójstwa emerytowanego funkcjonariusza SB. Obie sprawy zaczynają się łączyć w zaskakujący sposób. Chorąży Olkiewicz, który przybył z Poznania, odkrywa, że w to wszystko zaangażowani są jego dawni pracodawcy z SB i wkrótce zostaje wplątany w niebezpieczną grę.
Ryszard Ćwirlej, rocznik 1964, pochodzi z Piły, mieszka obecnie na wsi niedaleko Poznania. Z wykształcenia malarz i socjolog. Tuż po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Śląskim rozpoczął pracę reporterską w ośrodku TVP w Katowicach, a później w TVP Poznań. Od 2010 roku jest szefem programowym poznańskiego Radia Merkury.
Dotąd wydał sześć powieści kryminalnych, których akcja rozgrywa się w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku w realiach schyłkowego PRL-u. Bohaterami książek Upiory spacerują nad Wartą, Trzynasty dzień tygodnia, Ręczna robota, Mocne uderzenie, Śmiertelnie poważna sprawa i Błyskawiczna wypłata są poznańscy milicjanci, nic więc dziwnego, że autor uważany jest przez krytyków za twórcę gatunku literackiego nazywanego „powieścią neomilicyjną”.


Zygmunt Miłoszewski, Gniew (Wydawnictwo W.A.B.)

Mroczna, lecz niepozbawiona humoru trzecia część trylogii o prokuratorze Szackim. Trzyma w napięciu aż do zaskakującego finału – to kryminał w najlepszym wydaniu.
Gniew rozgrywa się w Olsztynie, gdzie Szacki zostaje rzecznikiem prokuratury i rozpoczyna banalne śledztwo dotyczące szczątków znalezionych w poniemieckim bunkrze. Każe przekazać szkielet uczelni medycznej, gdzie wiecznie brakuje eksponatów do celów dydaktycznych. Nie przypuszcza, że to, co wydawało się końcem rutynowej procedury, jest początkiem najtrudniejszej sprawy w jego karierze. Sprawy, która pozbawi go prawniczego dystansu i zmusi do wyborów ostatecznych...
Gniew to pożegnanie z Szackim, jednym z najbardziej znanych bohaterów kryminalnych w Polsce, dostrzeżonym i docenionym na świecie, co potwierdzają recenzje i wyróżnienia dla kolejnych wydań książek Zygmunta Miłoszewskiego za granicą. Prestiżowy „Publisher’s Weekly” w recenzji Uwikłania napisał, że czytelnicy będą chcieli kontynuacji losów prokuratora Szackiego. Dlatego trochę żal, że autor obwieścił koniec przygód swojego bohatera.
Zygmunt Miłoszewski – prozaik, dziennikarz, autor scenariuszy. Debiutował w 2004 roku na łamach „Polityki" opowiadaniem Historia portfela, potem wydał rozgrywającą się we współczesnej Warszawie powieść grozy Domofon (2005) i baśń dla dzieci Góry Żmijowe (2006). Na zamówienie Juliusza Machulskiego napisał scenariusz filmowy według Domofonu. Jego powieść kryminalna Uwikłanie (2007) została uhonorowana Nagrodą Wielkiego Kalibru; ukazała się m.in. w Anglii, gdzie spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem. Na jej motywach powstał film w reżyserii Jacka Bromskiego pod tym samym tytułem. Ziarno prawdy (2011) jest kontynuacją Uwikłania – również zostało uhonorowane Nagrodą Wielkiego Kalibru. W 2013 roku ukazał się thriller autora Bezcenny, a w 2014 roku zamknięcie trylogii o prokuratorze Teodorze Szackim – Gniew. W 2015 roku autor został uhonorowany Paszportem „Polityki”, a w kinach pojawiła się ekranizacja powieści Ziarno prawdy w reżyserii Borysa Lankosza. Jego powieści są tłumaczone na kilka języków.
Recenzja powieści Gniew


Małgorzata Sobieszczańska, Z ostatniej chwili (Wydawnictwo Oficynka)

Natalia jest dziennikarką, wydawcą wiadomości w dużej prywatnej stacji telewizyjnej. Pewnego dnia, tuż przed głównym dziennikiem, przychodzi wiadomość o strzelaninie, jaka miała miejsce przed sądem. Zginęło w niej dwoje ludzi, były poseł oraz przechodzień. Kiedy na ekranie widać ciała przykryte folią, a wiatr porusza folią, odkrywając twarz zabitego przechodnia, okazuje się, że to mąż Natalii. W tej jednej chwili jej życie wywraca się do góry nogami, z twórcy informacji zamienia się w jej temat.
Równolegle z prokuratorem, który prowadzi śledztwo, Natalia odkrywa tajemnice, którymi jej mąż się z nią nie dzielił. Po pięciu spędzonych wspólnie latach nie wie, kim on naprawdę był. Jak zaplątał się w strzelaninę pod sądem? Jaki splot okoliczności doprowadził do jego gwałtownej śmierci?
Małgorzata Sobieszczańska – scenarzystka i dziennikarka. Pracowała min. w radiu TOK FM, Canal+, miesięczniku „Cinema”. Jest współautorką scenariusza filmu fabularnego Anioł i pies, który powstał na Ukrainie (scenariusz znalazł się w finale konkursu Hartley-Merril). Autorka scenariuszy seriali telewizyjnych, między innymi Egzamin z życia i Tancerze, a także słuchowisk radiowych: Ostatni akt oraz Motel w pół drogi. Wymyśliła i napisała książki dla dzieci Książka do nieczytania, Książka do nieczytania 2 oraz Książka do nieczytania 3 – wydane z audiobookami Pippi Pończoszanka oraz Książka do nieczytania 4 – wydana z audiobookiem Dzieci z Bullerbyn.


Marcin Wroński, Kwestja krwi (Wydawnictwo W.A.B.)

Najnowsza powieść Marcina Wrońskiego, laureata Nagrody Wielkiego Kalibru i dwukrotnego laureata Nagrody Wielkiego Kalibru Czytelników, to wyborny czarny kryminał z romansem w tle i z mistrzowsko skonstruowaną fabułą, która zaskakuje do samego końca.
Rok 1926, malaryczny, brudny Zamość. Zostaje zgłoszone zaginięcie Anny Wołkońskiej, panny z ziemiańskiego rodu, uczennicy miejscowego gimnazjum. Młody, marzący o karierze aspirant Zyga Maciejewski prowadzi swoje pierwsze samodzielne śledztwo. „Sprawa jest delikatna i pan ją delikatnie zamknie, bo nie lubię zajmować  się bzdurami”, słyszy od przełożonego.
Nie ma dziewczyny, nie ma również zwłok. Jednak Maciejewski nie rezygnuje, chociaż w trakcie śledztwa spotyka się z szykanami, zostaje pobity, a jego kariera zawisa na włosku. Jak przystało na bohatera czarnego kryminału, tropi ślad po śladzie i w końcu rozwiązuje zagadkę zaginionej gimnazjalistki. A przynajmniej tak mu się wydaje…
Marcin Wroński – prozaik, dziennikarz, redaktor. Debiutował zbiorem opowiadań Udo Pani Nocy (1992), pisał prozę postmodernistyczną, fantastykę, książki dla dzieci. Jego wielką pasją literacką jest pisanie o dawnym Lublinie, czego dał wyraz w Piękne jesteście przyjaciółki moje i w serii kryminałów retro o komisarzu Maciejewskim: w Morderstwie pod cenzurą (2007, książka nominowana do Nagrody Wielkiego Kalibru) oraz w Kinie „Venus” (2008, książka zgłoszona do Paszportu „Polityki”). W 2010 roku ukazał się jego kryminał Officium Secretum. Pies Pański, w 2011 trzecia część cyklu o komisarzu Maciejewskim, A na imię jej będzie Aniela, później kolejne: Skrzydlata trumna (2012) – nagrodzona Nagrodą Wielkiego Kalibru Czytelników, Pogrom w przyszły wtorek (2013) – powieść uhonorowana Nagrodą Wielkiego Kalibru oraz Nagrodą Wielkiego Kalibru Czytelników, Haiti (2014) oraz Kwestja krwi (2014). Mieszka w Lublinie.
Recenzja powieści Kwestja krwi

__________
Redakcja Portalu Kryminalnego