02.05.2011 - 08.05.2011
Tydzień dziewiętnasty
Kiedy się wraca do domu po długiej nieobecności, oddycha się z ulgą, że wszystko na swoim miejscu. Wyjeżdżając na wieś, uciekam od cywilizacji, bo nie mam tam dostępu do internetu, a telewizora nie włączam, bo wybrany kanał (są trzy) odbiera w porywach do 5 min, a potem długo, długo nic. Można się przełączyć na inny, ale inny wykazuje te same tendencje. Więc nie oglądam. Za to po powrocie do domu mam co odkrywać. Że nie ma już Osamy Bin Ladena, że Kate and William są małżeństwem, że pomiędzy dwoma antagonistami polskimi wszystko jak zawsze.
No a pod wpisem na blogu wpisała się Oleńka, a pod obserwację wzięła mnie m.in Nemeni. Zaglądam do niej, trafiam na Francuską Kawiarenkę Literacką i zaczyna się "przekopywanie" zasobów internetowych, co by tu z literatury francuskiej... I trafiam na artykuł Sylwii Gibs "Współczesna literatura francuska" Wprawdzie artykuł z roku 2007, ale cóż to szkodzi. Poczyniam notatki "ku pamięci". Może się kiedy nada? Akcesu do Francuskiego Wyzwania Czytelnczego na razie nie zgłaszam, ale nie znaczy to, że o przy tym postanowieniu zostanę.
Tu nieuporządkowane notatki, a raczej listę nieskładną zamieszczam. Sobie a innym na pożytek:
Tydzień dziewiętnasty
Kiedy się wraca do domu po długiej nieobecności, oddycha się z ulgą, że wszystko na swoim miejscu. Wyjeżdżając na wieś, uciekam od cywilizacji, bo nie mam tam dostępu do internetu, a telewizora nie włączam, bo wybrany kanał (są trzy) odbiera w porywach do 5 min, a potem długo, długo nic. Można się przełączyć na inny, ale inny wykazuje te same tendencje. Więc nie oglądam. Za to po powrocie do domu mam co odkrywać. Że nie ma już Osamy Bin Ladena, że Kate and William są małżeństwem, że pomiędzy dwoma antagonistami polskimi wszystko jak zawsze.
No a pod wpisem na blogu wpisała się Oleńka, a pod obserwację wzięła mnie m.in Nemeni. Zaglądam do niej, trafiam na Francuską Kawiarenkę Literacką i zaczyna się "przekopywanie" zasobów internetowych, co by tu z literatury francuskiej... I trafiam na artykuł Sylwii Gibs "Współczesna literatura francuska" Wprawdzie artykuł z roku 2007, ale cóż to szkodzi. Poczyniam notatki "ku pamięci". Może się kiedy nada? Akcesu do Francuskiego Wyzwania Czytelnczego na razie nie zgłaszam, ale nie znaczy to, że o przy tym postanowieniu zostanę.
Tu nieuporządkowane notatki, a raczej listę nieskładną zamieszczam. Sobie a innym na pożytek:
Proust
Guide
Romain Rolland
Malraux
Jean Rouaud – Pola chwały.
Michel Houellebecq – Cząstki elementarne
Michel Tournier – Piętaszek albo otchłanie Pacyfiku
Michel Tournier – Król olch
„nowa powieść”
Robbe-Grillet
Butor
Claude Simon
Nathalie Sarraute
„autofikcja”
Frédéric Beigbeder
Emmanuel Carrère
Christine Angot
Marguerite Duras - „Moderato Cantabile” i „Kochanek”
Patrick Modiano, laureat nagrody Goncourtów w 1978 za powieść „Ulica ciemnych sklepików”
Patrick Modiano – na groda Gouncourtów – 2007 za powieść „Łaskawe”
Max Gallo i Françoise Chandernagor - autorzy powieści historycznych
Jean-Christophe Rufin, autor powieści przygodowo-historyczno-futurystycznych
Fred Vargas - mistrzyni powieści kryminalnej
Marc Dugain i Nancy Huston - nieliczni francuscy autorzy powieści politycznych,
Philippe Delerm - autor opowiadań o drobnych, ale ważnych przyjemnościach naszego życia.
Pascal Quignard, autor - „Życie sekretne”, „Wszystkie poranki świata” i „Błędne cienie”, za którą otrzymał w 2002 nagrodę Goncourtów
Christoph Grangé „Le serment des limbes” – „Przysięga otchłani” ( trylogia na temat Zła, t.2, Czarna linia, t. 1)
Powinnam wspomnieć, o literaturze francuskiej, którą znam, ale o tym innym razem. W każdym razie tym, którzy lubią dziwaczności polecam "Żaluzję" Robbe-Grilleta z nurtu "nowej powieści"
"Łaskawe" stoją na półce i czekają na lepsze czasy mimo, że mam na nie ogromną ochotę. Niestety, czas nie sprzyja czytaniu takim kobyłkom, dlatego zostawiam sobie ją "na później" :(
OdpowiedzUsuńTak przeglądam sobie francuską listę pod swoim kontem i widzę np że -
OdpowiedzUsuńDuras i "Kochanek" ciągle czeka w kolejce,
Modiano i "Ulica ciemnych sklepików" nieustannie kusi
Philippe Delerm - piewca drobnych rozkoszy już dawno skusił, dlatego został przeczytany prawie w całości, oprócz "Bańki Tiepolo"
Proust - u mnie ciągle gdzieś tam odkładany na "kiedyś"...
A progi Francuskiej Kawiarenki Literackiej są gościnne i otwarte w każdym czasie i o każdej porze i nowych gości witają zawsze z radością :)
Kupiłam dziś na allegro "Pola chwały" i do kompletu ... "Sztukmistrza z Lublina", bo z "czarnej serii" z PIWu. Czyli poniekąd dla okładki. Żart taki, ostatnio maniacko dręczę się noblistami :-))
OdpowiedzUsuńProust czeka - może poprzestanę na pierwszym tomie? Zawsze lepiej coś niż nic.