"Nieszczelna sieć" i "Punkt Borkmanna" Hakana Nessera

Hakan Nesser
Nieszczelna sieć
Czarna Seria
Wydawnictwo Czarna Owca
Rok wydania 2012
ISBN  978-83-7554-439-8
Ilość stron 304

Obie książki przeczytałam jakiś czas temu, ale wiosennie naszła mnie niemoc "tfurcza". Książek przeczytanych i nie wspomnianych tu na blogu - moc.
 Jak daje się zauważyć wsiąkłam w klimaty skandynawskie. Z dużym opóźnieniem, co prawda, ale w końcu czytam. Jak na Hakana N. wpadłam, nie pamiętam. Jakoś tak przypadkiem, choć nazwisko nie jest mi obce. Dawno temu czytałam "Sprawę Ewy Moreno", ale daleko mi było do zachwytów. Nawet mi do głowy nie przyszło, że tamten Nesser to ten Nesser. Powiadają znawcy, że cykl powieściowy z komisarzem Barbarottim lepszy, ale Van Veeterena zdążyłam polubić. Barbarrotiego nie znam jeszcze, ale poznać mam zamiar i może także będę głosić peany na cześć cyklu z komisarzem włoskiego pochodzenia.
Póki co, podoba mi się Van Veeteren.
O czym książka? Janek Mitter budzi się rano. Nie dość, że potężnym kacem, to nic z dnia poprzedniego nie pamięta. W łazience zamkniętej od środka znajduje martwą żonę. Nie jest w stanie sobie niczego przypomnieć. Zostaje skazany za zabójstwo, umieszczony w zakładzie dla psychicznie chorych...
Ale na tym nie koniec mocnych wrażeń. Van Veeteren prowadzi śledztwo, a sprawa nie jest taka prosta, jakby wydawać się mogło. Finał - zaskakujący, tragiczny. Tytuł książki ma swoje odniesienie w treści. Przez zbyt duże oka misternie zastawionej przez policję sieci ulatują ważne fakty, ale to dobrze, bo gdyby nie gamoniowaty policjant, to książka musiałaby się skończyć w połowie.

Hakan Nesser
Punkt Borkmanna
Czarna Seria
Wydawnictwo Czarna Owca
Rok wydania 2012
ISBN 978-83-7554-246-2
Ilość stron 320

Kolejna książka z cyklu. Przyznam, że od razu się najeżyłam, jakoś nie przekonywał mnie tytuł ( co to za jakiś Borkmann? ), a poza tym główny mordujący wygląda na seryjnego mordercę, psychopatę. Takich powieści nie lubię, ale przemogłam się. Jak mam poznać cykl, to muszę czytać jak leci.
No więc...
W małej nadmorskiej miejscowości zaczynają ginąć ludzie. Policja znajduje w pewnych odstępach czasu trzy trupy. Śmierć jest makabryczna, bo morderca używa siekiery. Śladów mało, policja nie bardzo wie, jak ruszyć z miejsca. Do pomocy rusza Van Veeteren, ściąga też swojego współpracownika. Mozolnie zbierają fakty, w czym wyróżnia się młoda, piękna i inteligentna policjantka. Kiedy wpada na trop zabójcy, znika... Porwanie czy kolejne zabójstwo? Liczą się minuty, napięcie i presja narasta. Czy będzie kolejna ofiara?


Przyznać muszę, że oba kryminały świetne. Mało się w obu powieściach dzieje, ale nie tak mało by nie wywoływały napięcia. Podoba mi się styl powieści, transparentny, bez zbędnych słów i stylistycznych wygibusów. czyta się gładko, nie trzeba się przedzierać przez gąszcze zbędnych słów, wątki są klarowne. Nie znaczy to, że obie powieści płaskie. Mają to, co miłośnikowi kryminałów potrzeba, dobra intrygę kryminalną, niebanalne postacie, zaskakujące sytuacje i rozwiązanie równie szokujące jak metoda morderstwa.
Przede mną kolejna książka Nessera - "Powrót". Myślę, że nie gorsza od poprzednich

Przeczytane w ramach wyzwań:
Pod Hasłem - nie
Czytamy kryminały - kobieta rozwiązuje zagadkę
W 200 książek dookoła świata
Kapitan Żbik & Skandynawowie