Dziewczyna z wybrzeża

Pramoedya Ananta Toer
Dziewczyna z wybrzeżą
Złota Seria
Wydawnictwo Amber
Rok wydania 2004
ISBN 83-241-1804-7
Ilość stron 199

Literatura indonezyjska to dla mnie egzotyka, ale chyba nie tylko dla mnie. Poszukiwania czegoś na temat indonezyjskiej literatury zakończyły się fiaskiem. W katalogach Biblioteki Narodowej znalazłam tylko jedną powieść, właśnie "Dziewczynę..." Toera. W internetowej encyklopedii PWN - krótką notkę, którą przytaczam w całości:

Indonezja. Literatura.

Obejmuje utwory powstające w języku indonez. (bahasa indonesia) po 1928, kiedy w Indonezji uznano język malajski za język jedności i kultury narodowej. Grupa lit. Pujangga Baru [‘nowy piewca’] zasłużyła się po 1933 w propagowaniu i rozwijaniu języka indonez.; gł. twórcą tej grupy był Amir Hamzah, największy poeta indonez. okresu międzywojennego. Pod koniec okupacji jap. utworzyła się grupa Angkatan 45 [‘pokolenie 45’] skupiająca młodych twórców, którzy odegrali ważną rolę w rozwoju współcz. literatury indonez., łącząc wzory zachodnie z tradycją nar.; w grupie tej wyróżnili się: poeta Chairil Anwar oraz prozaicy Idrus i Pramudya Ananta Tur (ten ostatni tylko luźno związany z grupą). Po 1950 działali twórcy skupieni wokół powstałej w tym roku organizacji Lembaga Kebudajaan Rakjat [‘towarzystwo kultury ludowej’]. Współcześnie tworzą prozaicy Mokhtar Lubis (ur. 1922) i Toha Mohtar (ur. 1926). Wielką przeszkodą w rozwoju literatury jest całkowity brak w Indonezji kompetentnej krytyki literackiej. *

Nie wiem, czy jeszcze coś  z literatury indonezyjskiej ukazało się w Polsce. Literaturę przedmiotu można znaleźć, ale z literaturą podmiotu - zdecydowanie gorzej. Zainteresowanych książkami o Indonezji odsyłam na Lubimy Czytać do książek z tagiem Indonezja.

Kim jest autor książki?
Pramoedya Ananta Toer pochodzi z Jawy. Jest synem nauczyciela. napisał około 30 powieści, często jest wymieniany jako kandydat do Nagrody Nobla. Toer oprócz pisania książek uprawia dziennikarstwo, zajmuje się tłumaczeniem m.in. książek Tołstoja i Steinbecka.
"Dziewczyna z wybrzeża" w zamierzeniu autora miała być w trylogią o indonezyjskich dążeniach narodowowyzwoleńczych. Ukazała się jednak tylko jedna część, zakończona epilogiem dopisanym na użytek czytelników zachodnich. Epilog miał sprawić, że powieść stała się zamkniętą całością.

O czym owa powieść traktuje? Biedna dziewczyna, dziecko ledwie, z wioski rybackiej zostaje wydana za mąż za bogatego arystokratę. W przekonani rodziców i mieszkańców wioski czeka ją dobrobyt. Prawda okazuje się gorzka, jest więźniem w złotej klatce i "próbną żoną". Nie może być żoną prawowitą, taką może zostać tylko kobieta z wysokiego rodu. Powieść to nie tylko losy wiejskiej dziewczyny oparte na autentycznych przeżyciach babki pisarza, ale także księga religii, tradycji i codziennego znoju wsi indonezyjskiej, tragicznych przeżyć związanych z kolonializmem.

Niewiele dzieje się w powieści, ale los dziewczyny intryguje, porywa. Książka napisana stylem
baśniowo-naiwnym czaruje czytelnika, jest poetycką powieścią o ciężkim, ale jakże bogatym uczuciowo życiu wiejskiej indonezyjskiej społeczności. 

* Źródło - encyklopedia.pwn.pl

Książka przeczytana w ramach wyzwań:
Klucznik - Wydawnictwo na A
W 200 książek dookoła świata
Book-Trotter