28.43
Tydzień dwudziesty ósmy
09.07.2012 - 15.07.2012
Manuela Gretkowska - Obywatelka
Wydawnictwo Świat Książki
Rok wydania 2008
ISBN 978-83-247-1209-0
Ilość stron 318 / 9582 / 32760
Jeszcze jeden element triady. Czytałam "Europejkę", "Polkę", a teraz przyszła kolej na "Obywatelkę". Przyznam, że mnie rozczarowała, mimo tego, że świat polityki śledzę bezustannie i sekunduję, choć tylko z jednej perspektywy. Pamiętam akcje polityczne pani Gretkowskiej, nawet zastanawiałam się, czy do grona ciemiężonych nie dołączyć, ale jakoś mi przeszło. My matki Polki mamy cierpiętnictwo wpisane w geny i póki same sobie nie pomożemy, nie pomoże nam nikt. Ile nas takich: niech by pił, nich by bił, byle by był? Może się mylę, może takie babskie partie na coś się zdadzą, pod warunkiem, że wedrą się szturmem do sejmu, a z tym wdzieraniem się jakoś cienko.
Ale przecież nie o tym miałam. Gretkowską lubię i cenię, mam nadzieję, że wracać do niej będę. W kolejce czeka "Trans" - nawet nie czytałam notki na okładce. Lubię niespodzianki. Kiedyś przymierzałam się do czytania twórczości nieślubnego męża pani Manueli ( tak go nazywa w "Obywatelce"), chyba szło mi o "Stróża obłąkanych", ale jakoś... nie wyszło. Książek "duetu twórczego" też nie zamierzam czytać, bo o związku Manuela - Piotr w "triadzie" aż nadto.
Co jeszcze? Szczerze przyznam, że wolę, kiedy Gretkowska pisze nie o polityce, a kulturze. Podobał mi sie fragment dotyczący pobytu na Majorce, nawiązania to polskiej sztuki, Chopina.
Niestety, książka poświęcona głównie zagadnieniu - zróbmy sobie partię. Choć sprawiedliwie muszę przyznać, że podziwiam Gretkowską za podjęcie się takiego przedsięwzięcia, bo zakładanie partii to ciężki kawałek chleba, a wsparcie rodziny, któremu autorka poświęca wiele miejsca - nieodzowne.
Choć patrząc na Ruch Palikota odnosi się zupełnie inne wrażenie - sama radość!
Tydzień dwudziesty ósmy
09.07.2012 - 15.07.2012
Manuela Gretkowska - Obywatelka
Wydawnictwo Świat Książki
Rok wydania 2008
ISBN 978-83-247-1209-0
Ilość stron 318 / 9582 / 32760
Ale przecież nie o tym miałam. Gretkowską lubię i cenię, mam nadzieję, że wracać do niej będę. W kolejce czeka "Trans" - nawet nie czytałam notki na okładce. Lubię niespodzianki. Kiedyś przymierzałam się do czytania twórczości nieślubnego męża pani Manueli ( tak go nazywa w "Obywatelce"), chyba szło mi o "Stróża obłąkanych", ale jakoś... nie wyszło. Książek "duetu twórczego" też nie zamierzam czytać, bo o związku Manuela - Piotr w "triadzie" aż nadto.
Co jeszcze? Szczerze przyznam, że wolę, kiedy Gretkowska pisze nie o polityce, a kulturze. Podobał mi sie fragment dotyczący pobytu na Majorce, nawiązania to polskiej sztuki, Chopina.
Niestety, książka poświęcona głównie zagadnieniu - zróbmy sobie partię. Choć sprawiedliwie muszę przyznać, że podziwiam Gretkowską za podjęcie się takiego przedsięwzięcia, bo zakładanie partii to ciężki kawałek chleba, a wsparcie rodziny, któremu autorka poświęca wiele miejsca - nieodzowne.
Choć patrząc na Ruch Palikota odnosi się zupełnie inne wrażenie - sama radość!
